[ Pobierz całość w formacie PDF ]
obcym wywiadem. Jeżeli pani Upjohn wskaże zdecydowanie mademoiselle Blanche,
będziemy mogli kontynuować sprawę z większą pewnością.
Aatwiej powiedzieć niż zrobić rzekł Kelsey.
Próbowaliśmy się już skontaktować z tą kobietą, ale to ciężki orzech do zgryzienia!
Kiedy dziecko powiedziało nam o autobusie, sądziłem, że chodzi o wycieczkę autokarową,
odbywającą się według ustalonego planu, której uczestnicy mają wspólne kwatery. Ale to nic
w tym rodzaju. Ona jezdzi lokalnymi autobusami według własnej fantazji! Nie robi tego z
pomocą Cooka. ani żadnej znanej agencji turystycznej. Wędruje na własną rękę. Co można
zrobić z taką kobietą? Może być wszędzie. Anatolia jest taka rozległa!
Rzeczywiście, to nastręcza trudności rzekł Poirot.
Jest tyle pięknych autokarowych wycieczek poskarżył się inspektor. Załatwiają ci
wszystko: noclegi, zwiedzanie i całe wyżywienie, tak że wiadomo dokładnie w każdej chwili,
gdzie jesteś.
Ale najwyrazniej taki sposób podróżowania nie ma uroku dla pani Upjohn.
A tymczasem, co z nami? ciągnął Kelsey.
Jesteśmy załatwieni! Ta Francuzka może zwiać w każdym momencie. Nie mamy
podstawy do zatrzymania jej.
Poirot potrząsnął głową.
Nie zrobi tego.
Nie może pan być pewny.
Jestem pewny. Jeżeli popełnił pan morderstwo, nic może pan wypaść z roli, gdyż
zwróciłoby to uwagę na pana. Mademoiselle Blanche zostanie tu spokojnie aż do końca
okresu.
Mam nadzieję, że ma pan rację.
Na pewno mam. Proszę pamiętać, że osoba widziana przez panią Upjohn, nie wie, że
została rozpoznana. Kiedy dojdzie do spotkania, zaskoczenie będzie zupełne.
Kelsey westchnął.
Jeśli to jest wszystko, musimy zaczynać&
Są inne sposoby. Na przykład rozmowa.
Rozmowa?
To bardzo cenna metoda. Jeśli ktoś ma coś do ukrycia, wcześniej czy pózniej powie za
dużo.
Zdradzi się? komisarz był sceptyczny.
To nie jest takie proste. Człowiek pilnuje rzeczy, które chce ukryć. Często jednak mówi
za wiele na rozmaite odległe tematy. Są też inne korzyści z rozmowy. Niewinni ludzie
posiadają często informacje, których ważności nie są świadomi. A to mi przypomina&
Podniósł się.
Proszę mi wybaczyć. Muszę zapytać panny Bulstrode, czy jest tu ktoś, kto potrafi
rysować.
Rysować?
Tak.
No powiedział Adam po wyjściu Poirota. Najpierw dziewczęce kolana, a teraz
rysunki. Ciekaw jestem, co jeszcze?
II
Panna Bulstrode odpowiedziała na pytanie Poirota nie okazując zaskoczenia.
Na lekcje rysunku przychodzi do nas panna Laurie. Dzisiaj niestety jej nie ma. Co
miałaby panu narysować? zwróciła się do niego miło, jak do dziecka.
Twarze odparł Poirot.
Panna Rich dobrze szkicuje ludzi. Niezle chwyta podobieństwo.
Właśnie tego potrzebuję.
Panna Bulstrode, jak zauważył z zadowoleniem, nie chciała znać powodów jego życzenia.
Po prostu wyszła z pokoju i wróciła z panną Rich.
Po wzajemnej prezentacji Poirot zapytał: Potrafi pani szkicować ludzi? Ołówkiem?
Szybko?
Eileen Rich przytaknęła
Często to robię. Dla zabawy.
Dobrze. Proszę mi narysować zmarłą pannę Springer.
To będzie trudne. Znałam ją tak krótko. Ale spróbuję.
Zmrużyła oczy i zaczęła szybko rysować.
Bien rzekł Poirot, biorąc od niej kartkę. A teraz, jeśli można prosić, pannę
Bulstrode, pannę Rowan, mademoiselle Blanche i tak. ogrodnika Adama.
Panna Rich popatrzyła na niego podejrzliwie i zabrała się do pracy. Detektyw obejrzał
rezultaty i skinął głową z zadowoleniem.
Jest pani dobra, bardzo dobra. Zaledwie kilka kresek i chwyta pani podobieństwo. A
teraz poproszę panią o coś trudniejszego. Proszę zmienić uczesanie panny Bulstrode i kształt
jej brwi.
Eileen przyglądała się mu, jakby sądziła, że zwariował.
Nie powiedział. Nie oszalałem. Przeprowadzam eksperyment i to wszystko.
Proszę spełnić moją prośbę.
Po chwili oświadczył:
Wspaniale. Teraz proszę zrobić to samo z mademoiselle Blanche i panną Rowan.
Kiedy skończyła, ułożył trzy szkice rzędem.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]